Добры дзень.
Звяртаюся да вас па дапамогу, бо больш не спраўляюся адна. З таго часу, як пасадзілі майго мужа я не жыву, а выжываю. Усё, што я рабіла як мама і жонка, я працягваю рабіць. Але частка нашага жыцця, за якую адказваў раней муж, проста ўпала на мае плечы.
За гэтыя гады не засталося сіл ні маральных, ні фізічных. Я купляю не падарункі дзецям, а ежу і адзенне мужу ў турму. Я перастала спаць начамі, пачуццяў і эмоцый ужо не засталося, адна суцэльная пустата. Свет вакол як быццам знік, я жыву на аўтамаце дзеля дзяцей і мужа.
Мы з ім простыя людзі, якім ужо 4 гады рэжым помсціць за тое, што не пабаяліся выказацца супраць зла і несправядлівасці. За рэпост майму мужу суд даў два гады «звычайнай хіміі»*, мне за каментар у сацсетках два гады «хатняй»**. Акрамя гэтага нас даймалі штрафамі, праверкамі, «выварочваючы» ўсе нашы тэлефоны. Нягледзячы на тое, што ў мяне на апецы непаўналетнія дзеці, за парушэнне рэжыму мяне адпраўлялі ў СІЗА. На гэтым фоне пачаліся праблемы са здароўем дзяцей, старэйшы пакутуе ад панічных нападаў, малодшае дзіця адно не можа заставацца, баіцца цемры і вельмі чакае тату.
Я звяртаюся па дапамогу ад безвыходнасці. Кожны мой дзень – гэта барацьба за выжыванне, як зарабіць і пракарміць дзяцей у рэжыме пастаяннага ціску і палітычнага пераследу з боку сілавікоў.
Мая апошняя надзея на людзей з добрым сэрцам, якія могуць зразумець мой боль.
Сума збору
€1500
€800 – абавязковыя плацяжы хаця б на 2 месяцы (крэдыты мужа, аплата за кватэру, падаткі)
€400 – ежа і перадачы мужу
€300 – прадукты і адзенне дзецям па сезоне
*«Звычайная хімія» – гэта від пакарання, калі асуджанага адпраўляюць у папраўчую ўстанову адкрытага тыпу. Людзі жывуць у карпусах, падобных да інтэрнатаў. Яны знаходзяцца пад пастаянным наглядам і абавязаны выконваць правілы ўнутранага распарадку, пры гэтым плацяць за пражыванне, купляюць ежу за свой кошт, самі рыхтуюць, мыюць і прыбіраюць. Пры гэтым усе асуджаныя абавязаны працаваць, часта іх накіроўваюць на нізкакваліфікаваную і малааплатную працу.
**«Хатняя хімія» – гэта від пакарання, калі асуджаны застаецца на волі, але з абмежаваннямі. У асуджанага ёсць графік як для працы, так і для асабістых спраў, у тым ліку паход у краму або выкід смецця. З праверкай міліцыянеры могуць прыходзіць кожны дзень і ў любы час.