«Мы ніколі не прасілі аб падтрымцы, усё рабілі самі. Але зараз, без дапамогі і салідарнасці, наступствы могуць быць фатальнымі для нашай сям'і – аж да дэпартацыі ў Беларусь і крымінальнага пераследу».
Марыя Руднік адкрыта выступіла супраць фальсіфікацый вынікаў выбараў і гвалту ў 2020 годзе. Яна стала актывісткай і арганізатарам пратэстаў у Мазыры, узначальвала жаночыя маршы і ўдзельнічала ў каардынацыі гарадской самаарганізацыі. 15 жніўня 2020 года Марыя выступіла перад тысячамі жыхароў горада, зачытала калектыўны зварот і назвала Аляксандра Лукашэнку ўзурпатарам. А праз некалькі месяцаў сям'я была вымушана пакінуць Беларусь, каб пазбегнуць крымінальнага пераследу, які пагражаў не толькі ёй, але і яе дзецям. «У Беларусі за гэта пазбаўляюць свабоды. У жанчын часта забіраюць дзяцей, а ў мяне іх пяцёра, – падкрэслівае Марыя. – У мяне як у маці не было права ісці на такую рызыку».
У лютым 2021 года сям'я пакінула Беларусь праз лес, узяўшы з сабой толькі самае неабходнае. Спачатку яны размясціліся ў Турцыі, затым – ва Украіне. Аднак пасля пачатку вайны падоўжыць від на жыхарства стала немагчыма, а атрымаць візу ў Еўропу нерэальна. Тады сям'я вырашыла шукаць прытулак у ЗША.
«Мы прадалі ўсё, што маглі, – успамінае Марыя. – Палову месяца жылі ў Мексіцы ў царкоўным прытулку, потым перайшлі мяжу».
У ЗША сям'я сутыкнулася з працяглай бюракратычнай працэдурай. Паўтары гады яны заставаліся без дазволу на працу. Марыя з мужам працавала там, дзе маглі, паралельна падтрымліваючы невялікі анлайн-праект. Каб паскорыць разгляд справы аб палітычным прытулку, сям'я пераехала ў іншы штат, знайшла дасведчанага адваката і пачала выплачваць ганарар часткамі.
Напярэдадні суда прыйшоў рахунак на 4 тысячы долараў за перавод 1250 старонак дакументаў, неабходных для разгляду справы. «Мы былі ўпэўненыя ў станоўчым рашэнні, – кажа Марыя. – Усе дакументы былі: позвы з РАУС, матэрыялы следства, пацвярджэнне візітаў сілавікоў да маёй мамы». Але суддзя нечакана адмовіў у сховішчы, палічыўшы, што доказаў недастаткова і што на радзіме мне нічога не пагражае. Гэта азначае прымусовую дэпартацыю ў Беларусь.
Адвакат неадкладна падаваў апеляцыю, аднак кошт юрыдычнага суправаджэння – яшчэ 3 тысячы даляраў – для нас непад'ёмны. Усе сродкі пайшлі ўжо на аплату папярэдняй падрыхтоўкі да суда. Дата слухання можа быць прызначаная ў любы момант, і адсутнасць адваката аўтаматычна азначае пройгрыш і дэпартацыю ўсёй сям'і.
«Мы ніколі не прасілі аб дапамозе, – падкрэслівае Марыя. – Усе гэтыя гады працавалі без выходных, давалі рады. Але зараз гаворка ідзе не проста пра цяжкасці: пра нашу бяспеку, прававы статус, ад якога залежыць усё. Без яго эмігранцкая сям'я становіцца абсалютна бездапаможнай».
Сёння сям'і Марыі неабходная тэрміновая падтрымка, каб аплаціць юрыдычную апеляцыю – адзіны інструмент, які можа прадухіліць дэпартацыю і абараніць пяцярых дзяцей ад пагрозы вяртання ў Беларусь.
Сума збору
€2700
Аплата паслуг адваката