Мы з дачкой Машай уцяклі з Беларусі 11 верасня 2020 года, калі ёй было ўсяго 7 гадоў. Ва Ўкраіне пачалася яе новае жыццё. Тут былі сябры, школа, мова, звычкі – яна прыкіпела да гэтай краіны ўсім сэрцам. Калі ў 2022-м пачалася поўнамаштабная вайна, мы засталіся, не з'ехалі. У першы дзень хаваліся ў склепе ў Ворзелі пад Кіевам, пад абстрэламі, потым вярнуліся ў Кіеў: трывогі, бяссонныя ночы і пастаянны страх сталі часткай нашага побыту.
На фоне стрэсу і рэзкага росту – Маша вырасла за год на 20 сантыметраў і цяпер вышэйшая за мяне – у яе пачало развівацца скрыўленне стоп. Спачатку яна проста стала хадзіць на дыбачках. Потым стала зразумела, што яна не можа стаяць на пятках — падае назад. Цягліцы і сухажыллі аказаліся не расцягнутыя, ёй кожны дзень трэба рабіць спецыяльныя практыкаванні і праходзіць працэдуры, інакш сітуацыя пагоршыцца.
У Кіеве рэабілітацыя цяпер амаль немагчымая: большасць медустаноў працуюць толькі для вайскоўцаў. Таму мы прыехалі ў Польшчу спецыяльна, каб лячыць Машу. Лекары тут пацвердзілі: аперацыя не патрэбная, з косткамі ўсё ў парадку, але спатрэбіцца доўгая работа з цягліцамі – штодзённая расцяжка, масаж, ЛФК. Па страхоўцы нас паставілі ў чаргу толькі на ліпень-жнівень. Але столькі чакаць Маша не можа — за гэтыя месяцы праблема можа стаць незваротнай.
Цяпер мы знаходзімся ў Польшчы і плануем заставацца тут мінімум на 2,5 месяцы. Я буду ездзіць у Кіеў: працягваю працаваць і дапамагаць. Маша вучыцца дыстанцыйна ва ўкраінскай школе. Гэта фактычна аздараўленчая вандроўка, але ад яе выніку залежыць вельмі шмат.
Прашу вас падтрымаць маю дачку. Мне цяжка прасіць, але яшчэ цяжэй бачыць, як яна не можа нармальна стаяць і хадзіць. Дзякуй кожнаму, хто не застаўся ў баку. Дзякую за падтрымку. Жыве Беларусь!
Сума збору
€4000
€1600 – рэабілітацыйныя працэдуры (масаж, расцяжка, ЛФК, 2,5 месяца)
€1200 – арэнда жылля
€800 – харчаванне і бытавыя патрэбы
€400 – праезд і адміністрацыйныя выдаткі