Ваш уклад у Агульны збор – гэта падтрымка розных напрамкаў працы фонду, такіх як дапамога людзям, якія трапілі ў складаныя жыццёвыя абставіны, падтрымка зняволеных і іх сем'яў, эвакуацыя, а таксама кансультацыі і іншыя важныя ініцыятывы фонду BYSOL.
Як расходуюцца грошы з агульнага збору?
Твая дапамога ідзе на падтрымку тых, хто мае ў гэтым найбольшую патрэбу прама цяпер:
- Арышты, катаванні, зняволенне — усяго гэтага людзям атрымоўваецца пазбегнуць дзякуючы працы нашай службы эвакуацыі.
- Матэрыяльная падтрымка для зняволеных, вызваленых і іх сем'яў — гэта хуткая дапамога ў самы патрэбны момант.
- Наш адзіны пункт уваходу: бясплатныя кансультацыі “Гарачай лініі” BYSOL:
1. выезд і легалізацыя ў новай краіне;
2. як арганізаваць збор на платформе bysol.org
3. Якую яшчэ дапамогу можна атрымаць у BYSOL і ў арганізацыях-партнёрах.
- Наша фандрайзінгавая пляцоўка bysol.org збірае мільён еўра ў год. Дзякуючы гэтым сумам наша дапамога аператыўная і істотная.
ЧАМУ НАША САЛІДАРНАСЦЬ — ГЭТА МАРАФОН?
Хуткіх перамен у краіне не здарылася і наша салідарнасць, якая бачылася бягом на кароткую дыстанцыю, ператварылася ў марафон. Ён патрабуе ад нас цярпення і цягавітасці, гатоўнасці прыйсці на дапамогу ў любы момант. Дзякуючы вашым донатам на агульны збор мы рэалізуем праграмы салідарнасці, асабліва важныя штомесячныя падпіскі, якія дазваляюць планаваць нашу працу на будучыню. Нават невялікія сумы, якія мы атрымліваем рэгулярна, зліваюцца ў магутны паток вашай салідарнасці.
Як аформіць штомесячную падпіску?
Гэтую опцыю вы бачыце калі ўпісваеце суму доната на сайце bysol.org. Для штомесячнай падтрымкі трэба выбраць опцыю «Падпіска».
Раз у месяц з вашай карткі будзе спісвацца сума, якую вы выбралі. Калі спатрэбіцца, вы зможаце адмяніць падпіску ў любы момант.
Працуем далей!
Каманда Фонду BYSOL
* Здзяйсняючы донат на агульны збор, вы згаджаецеся з расходаваннем сумы доната
на апісаныя вышэй напрамкі работы фонду BYSOL.
Як гэта выглядае ў рэальнасці? Са згоды нашых герояў мы хочам расказаць іх гісторыі і тое, як твая дапамога змяніла іх жыццё. Дзякуй гавораць і яны.
Вырвацца з кіпцюроў Губазіка
Актывіст, палітык і праваабаронца з Пінску Аляксандр Рамановіч да вясны 2024 года заставаўся ў Беларусі. Ён прайшоў праз некалькі арыштаў, ператрусаў, сталае сачэнне, затрыманні і катаванні. І нават у такіх умовах Аляксандр рабіў, што мог: хадзіў на «палітычныя» суды, дапамагаў распаўсюджваць інфармацыю аб злачынствах сілавікоў і судоў. Але ўсё гэта мела свой кошт.
“Дома, калі пад'язджае машына, глядзіш, ці не міліцыя гэта. Перад сном кожны раз чысціш тэлефон, перапіску, гісторыю”,— успамінае Аляксандр.
Цяпер ён у Польшчы, у бяспецы. Але яшчэ нядаўна рэальнасць была зусім іншай.
“14 сакавіка яны ўварваліся ў маю хату, літаральна вынеслі дзверы. Два губазікаўцы і чатыры байцы атрада «Шторм». Выцягнулі з ложка, павалілі на падлогу. Крычалі, пагражалі. Ужывалі болевыя прыёмы. Выкручвалі рукі, максімальна паднімаючы іх уверх за спіной. Пякельны боль. Адзін з іх дастаў цвік і малаток і пачаў пагражаць, што прыб'е геніталіі да падлогі. Нават некалькі разоў зрабіў выгляд, што пачынае так рабіць, замахваўся малатком міма цвіка. У маіх рэчах знайшлі майку з Пагоняй, спецыяльна падабралі самыя старыя расцягнутыя спартыўныя штаны і прымусілі іх надзець. Павезлі ў мікрааўтобусе, паваліўшы на падлогу тварам уніз”.
Далей былі допыты, пратаколы і суды, суткі «за непадпарадкаванне». Прымушалі здымацца ў прапагандысцкім фільме АНТ.
Відаць, ведаючы пра праваабарончую дзейнасць Аляксандра, яго вырашылі прыцягнуць да крымінальнай адказнасці па справе супраць праваабарончага цэнтру “Вясна”. “Я думаў, што верагоднасць таго, што пасадзяць, – пяцьдзесят на пяцьдзесят. Але знаёмыя мне скінулі артыкул, у якім адзін з менскіх пракурораў выхваляўся тым, што ім атрымалася «прыпыніць дзейнасць» асоб, звязаных з «Вясной», у Пінску, Брэсце і Баранавічах, і што будзе «дадзена прававая ацэнка». Я тады зразумеў, што гэта 100% значыць для мяне суд і тэрмін ад 3 да 7 год”. Сілавікі ўсталявалі на тэлефон Аляксандра праграму-шпіён, каб трымаць актывіста «пад каўпаком». Аднак ён вырашыў, што трэба тэрмінова выязджаць і звярнуўся па дапамогу ў Фонд BYSOL.
“З дапамогай BYSOL я выехаў у трэцюю краіну, але ў якой мне таксама было небясьпечна. Там я прабыў каля трох тыдняў. Фонд BYSOL дапамог мне з лагістыкай, часовым жыллём, крыху сродкамі на прадукты, білетамі, атрымаць візу ў адну з краін ЕС. І там на месцы мяне таксама сустрэлі і дапамаглі з бытавымі рэчамі, – успамінае Аляксандр. — Калі б не ўпэўненасць у тым, што мяне не кінуць аднаго і не матэрыяльная дапамога, я б, відаць, застаўся ў Беларусі і зараз чакаў бы суда ў СІЗА. Яшчэ я б стаў цяжарам для сваіх родных”. Для службы эвакуацыі Фонду BYSOl гэта быў адзін з самых цяжкіх выпадкаў арганізацыі экстранага выезду.
У Польшчы Аляксандр збіраецца атрымаць міжнародную абарону і на платформе Фонда BYSOL арганізаваў асабісты збор.
Арыштавалі па даносу, дапамагла салідарнасць
Ірына Серажонак з мужам Міхаілам і двума дзецьмі беглі з Беларусі, як яна сама кажа, «не кудысьці», а менавіта «ад»: ад рэжыму, ад турмы, ад паламаных лёсаў і пазбаўлення дзяцінства дваіх сыноў.
Ірыну і яе мужа арыштавалі дома, людзі ў чорных масках выводзілі іх у кайданках. “Нашаму малодшаму сыну Фёдару, тады яму было 7, асабліва цяжка гэта далося. Ён да гэтага часу заікаецца і баіцца адпускаць нас больш чым на 15-20 хвілін”,— кажа Ірына.
Разам з мужам яна патрапіла пад коўзанку рэпрэсій з-за даносу некалі блізкага чалавека. Хроснае іх дзіця, былы следчы, які адсядзеў за хабар, данёс на іх: выслаў сілавікам фота Ірыны з бел-чырвона-белым сцягам. Пазней губопікаўцы дэманстравалі ім гэты «доказ». Суд прыгаварыў Ірыну і яе мужа да трох гадоў «хатняй хіміі». Перад гэтым былі доўгія тры месяцы ў ізалятары. За гэты час ад сямейнага бізнэсу практычна нічога не засталося. Будучыня, якая рыхтавала беларускую дзяржаву для сям'і Серажонак, – гэта бясконцыя міліцэйскія праверкі, яшчэ тры гады нагляду, магчыма, і новыя крымінальныя справы.
“Калі я патрапіла ў ізалятар, у турму, я ўбачыла сістэму знутры. Як яна ўладкована. І гэтак жа ўладкованая дзяржава. Я выйшла праз тры месяцы і ўбачыла ў горадзе тую ж турму — толькі вялікую. Велізарная колькасць міліцыі, патрулі на кожным кроку”, – успамінае Ірына. Разам з мужам яны былі ўпэўненыя, што нават пасля «хіміі» ім не дадуць спакойна жыць. Таму практычна адразу пасля суда вырашылі з'ехаць, пакуль гэта было магчыма.
“Пра Фонд BYSOL я даведалася восенню, ужо ў Літве. Тут мы апынуліся, не маючы нічога — ні прафесіі, ні ведаў. Але я адкрыла свой клуб па інтарэсах, пры гэтым маючы вельмі павярхоўныя веды аб тым, як працуюць сацсеткі. Пайшла вучыцца на курсы SMM, якія арганізаваў Фонд, вывучыла таксама таргетынг, некаторыя інструменты для працы. Нам дапамаглі з меддапамогай — мы ж пасля арышту так і не прайшлі абследаванняў, — успамінае Ірына. — Мы прайшлі абследаванне тут у Літве, у добрым медцэнтры. Калі нас затрымлівалі, мой муж насіў брекеты, яго моцна збілі, я бачыла кроў і вельмі хвалявалася за яго. У Літве яму дапамаглі вылечыць усе зубы. Яшчэ муж пачаў вывучаць англійскую, мы знайшлі бізнес-партнёра і плануем восенню адкрыць сваю справу”.
Ірына і яе сям'я ўдзячныя за дапамогу: “Калі ты ўсё жыццё працуеш і ведаеш, што проста так нічога не бывае, то асабліва пачынаеш шанаваць такую дапамогу і салідарнасць. Людзям, якія падтрымліваюць Агульны збор, я хачу сказаць, што гэта вельмі важная справа, і ніколі не ведаеш, з якога боку апынешся заўтра ты сам. Дапамагаючы іншым, ты дапамагаеш і сабе”.
***
***
